(بسم الله الرحمن الرحیم)

۹۰ اثر خواندن دعای فرج در قنوت نماز های یومیه

(بسم الله الرحمن الرحیم)

آیا امام زمان ـ علیه السلام ـ با اجبار اسلام را در جهان برپا مى کند یا آنکه عملکرد ایشان به نحوه اى است که اسلام را جهانگیر مى کند یعنى تمام جهان به اسلام روى مى آورند؟

از احادیث و روایات بدست مى آید که امام زمان ـ علیه السلام ـ اسلام را با اجبار بگونه اى که مردم هیچ گونه توان مخالفت با حضرت را نداشته باشند و اختیار و اراده انسان نقش در پذیرش اسلام و حکومت مهدى ـ علیه السلام ـ نداشته باشد پیاده نخواهد کرد زیرا انسان موجودى است که همیشه در قلمرو تکلیف و اختیار در حرکت بوده است در دوران ظهور حضرت نیز همین تکلیف و اختیار موجود مى باشد. در احادیث داریم که در هنگام ظهور قائم نیز برخى از مردم حق را اختیار مى کنند و از مهدى ـ علیه السلام ـ پیروى مى کند و برخى باطل را اختیار مى کند و رو در روى حضرت مهدى ـ علیه السلام ـ مى ایستند که اینان نابود مى شوند. امام باقر ـ علیه السلام ـ فرموده است: حضرت مهدى ـ علیه السلام ـ به سوى کوفه رهسپار مى شود. در آنجا شانزده هزار نفر مجهز به سلاح در برابر حضرت مى ایستند، آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینى هستند که پیشانى هایشان از بسیارى عبادت پینه بسته، چهره هایشان در اثر شب زنده دارى زرد شده است، نفاق سراپایشان را پوشانده است. آنان یک صدا فریاد بر مى آورند: )اى فرزند فاطمه! از همان راه که آمده اى باز گرد، زیرا به تو نیازى نداریم، حضرت مهدى ـ علیه السلام ـ در پشت شهر نجف پس از ظهور روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر مى کشد و همه را از دم تیغ مى گذراند و در این نبرد از یاران حضرت حتى یک نفر زخمى نمى شود( [۱].
همانطورى که از احادیث استفاده مى شود، عملکرد ایشان یعنى رفتار قاطعانه و قدرت شمشیر حضرت یکى از عوامل مى تواند باشد که در پیاده کردن اسلام در جهان نقش خواهد داشت ولى عوامل دیگر مانند: آمادگى جهانى، سلاح مدرن، سلاح علم و انتخاب کار گذاران لایق نیز نقش عمده خواهند داشت که به ذکر هر کدام به طور اختصار پرداخته مى شود:
۱- برخورد جدى و قدرتمندانه با ستمگران:
دیگر آن روزگار نخواهد بود که پیامبران و امامان مردمان را موعظه کنند و بسیارى از مردم گوش فرا ندهد و سرگرم جنایت و فساد باشند بگونه اى که پیامبران را بکشند و سنّتهاى آنان را محو کنند. )حضرت شمشیر در میان نابکاران مى نهد و از احدى توبه نمى پذیرد(. قال الباقر: )إن رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) سار فى امته باللّین، کان یتألف الناس و القائم یسیر بالقتل… و لا یستتیب احداً…(
امام باقر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «رسول خدا با امت خویش به نرمى و محبّت رفتار مى نمود ولى امام مهدى ـ علیه السلام ـ با کشتن با آنان برخورد کند…و کسى را به توبه فرا نخواند…»[۲].........